Devesiyle birlikde sehrada geden bir bedevi gücle yeriyen, susuzluqdan dodaqları qurumuş bir adama rast gelir. Adam bedevini görünce su isteyir. Bedevi devesinden enib ona su verir. Suyu içen adam birden bedevini iteleyerek deveye atlanır ve qaçmağa başlayır.
Bedevi arxadan qışqırır:
"Yaxşı, deveni götür ged, amma senden bir xahişim var. Bu hadiseni heç kime danışma!"
Bu xahişi qeribe sayan oğru tereddüd ederek sebebini soruşur:
"Eger danışsan - deyir bedevi - bu her yere yayılar ve insanlar bir daha çölde möhtac birini gördükde ona kömek etmezler."
Bedevi kimi derdimiz deve deyil, pisliyin yayılmaması olsaydı, Millet olaraq indiyedek çox şeyi hell etmiş olardıq.
Menfeetimize göre deyil, vicdanımıza göre yaşayacağımız bir heyat arzusu ile..
Her şey könlünüzce olsun, dostlarım...
Türkceden tercüme: R. Hacızade
2 comments:
hmm bax bu cox gozel hekayedir..goresen mekteblerde sagirdlere bele hekayeler oxudurlar mi? bu barede muzakireler gedir mi?
Mence ashagi sinif dersliklerinde bu sepkide hekayeler olur.
Post a Comment